Un futuro mellor

Todos queremos un futuro mellor.
Trátase de madurar, de medrar como persoas, de construír un mundo no que non falte: o pan material, o pan psicolóxico, o pan emocional e o pan cultural sen esquecer o pan espiritual.

CONSEGUIRÉMOLO PORQUE:
Hai moitas familias que teñen as ideas moi claras e os pés ben anclados na terra e saben moi ben o que hai que facer e como facelo.
-Familias que colocan a cada membro no seu debido lugar.
-Familias que inculcan valores ós seus fillos.
-Familias sólidas e consolidadas.

NESAS FAMILIAS NACEN CRIATURAS QUE VAN MEDRANDO NESE AMBIENTE.
-Criaturas que son a semente necesaria nestes tempos de desenfreno, incertidume e inseguridade.
-Criaturas que se están formando para chegar a ser mulleres e homes de proveito o día de mañá.
-Criaturas que teñen soños.
-Criaturas que se poñen metas.
-Criaturas con moita ilusión…

Pero mentres esas criaturas non se fan adultas temos que aplicarnos os adultos: MELLORANDO O PRESENTE.

NO PRESENTE HAI MOITAS PERSOAS MOI VÁLIDAS:
-Moitas persoas boas que comparten amor, amistade, afabilidade, servicialidade…
-Moitas persoas que entregan as súas vidas a favor dos demais.
-Moitos pais e nais de familia que conservan con moito esmero o calor do fogar creando familias felices.
-Moitos mestres e mestras con dedicación plena que están traballando ata as altas horas da noite para que o alumnado que atenden a través da internet, se sinta o mellor atendido posible dentro destas circunstancias tan adversas a causa do Covid19.

PORQUE ESTE “CORONAVIRUS” QUE NOS OBRIGA A ESTAR CONFINADOS, PÍDENOS A BERROS MOITAS COUSIÑAS.
Entre elas:
-Que deixemos a un lado moitas cousas superfluas das que podemos prescindir.

-Que asimilemos que a humildade, a xenerosidade e a solidariedade son máis necesarias que nunca.

-Que imos ter que practica-la resiliencia e a tolerancia con moita intensidade porque “a nova realidade” vai ser ben diferente da que viñamos disfrutando.

-Que é moita hora de tomar conciencia de que somos moito máis vulnerables do que nunca podemos sospeitar.

-Que non se pode vivir de espaldas a Deus.
Necesitamos facer un oco no noso corazón para moitos misterios que ten a vida e que só en Deus atopan a solución.
Porque os camiños de Deus non son iguais que os nosos camiños.
Deus escribe dereito en renglóns torcidos

Co noso esforzo e a axuda de Deus seremos capaces de recuperar valores que fagan posible un futuro mellor para todos.
É tempo de recapacitar.

”TEMPO DE RECAPACITAR”
Este será o título do seguinte artigo.
Moitas grazas pola súa colaboración na construcción dese futuro mellor que todos desexamos.
Moitas grazas tamén por terme na súa consideración nesta ocasión.