Rebola bola, disciplina e azucre

Nun fermoso tema, cheo de coplas, queixábanse os de Saraibas no ano 80 de que

“Os deputados galegos
sonche moi ben educados:
falan moi ben nesta terra
e en Madrid están calados”.

Pois ben, hoxe cambiou o conto e os plurais sentires do país latexan no congreso. Unha oportunidade de coñecernos e falar de nós en realidades diversas sen medo. Xuntos na diversidade, xuntos pero distintos, iguais e diferenciados. Xuntos pero esixindo, sendo conscientes de que cada deputado representa uns intereses lexítimos que debería de defender máis alá do propio partido.

Se pasa isto, cada deputad@ elect@ levaría a Madrid a voz da súa xente e reclamaría cambios reais despois de escoitar, meterse na pel do pobo e palpar as súas necesidades. Calquera cidadá, ante calquera problema, debería poder escribirlle aos deputados da súa provincia expoñéndolles o caso e as súas señorías deberían de estar obrigadas tanto a contestarlle como a representar os seus intereses ante o pleno do Congreso.

Evidentemente isto non vai pasar porque a disciplina de partido impide a representación real do territorio. 40 anos despois a copla de Saraibas segue de actualidade porque as súas señorías dilúense na disciplina de partido como terróns de azucre no café.