Foise co vento

O vento ten relación perenne, eterna, con Galicia. Aberta á rosa dos ventos, o paso do aire en movemento na beiramar ou no interior, nos altos cumes ou nas amplas chairas, trouxo consigo as ventaxas da súa pureza pero tamén os males da “aireada”, ou efectos presuntamente malignos que determinados ventos coasionan en mentes febles, demasiado expostas ás accións exteriores.

Galicia foi cuantitativamente, durante moito tempo a primeira comunidade española en explotar as posibilidades do vento, suxeitando a súa forza ó movemento das inmensas palas para a producción dunha enerxía limpa e barata que ten case todos os plácemes, faltando unicamente o de determinados movementos ecoloxistas que ven no xigantismo dos aparatos un atentado estético para o cume dos nosos montes.

Aínda medrando un 12,37 por cento a enerxía instalada na nosa comunidade durante 2007, chegando ós 2.951 megawatios instalados, quedou moi lonxe do promedio de España co 30,2 por cento e xa non digamos da comunidade Castilla-La Mancha, que co 37€ de incremento se sitúa en primeiro lugar de producción de enerxía eólica no Estado español.

Hai razóns políticas e económicas para que esto suceda, chegando a un pequeno parón á espera de que decidan os poderes públicos, xa que o sector acusa unha situación de incertidumbre diante das últimas disposicións legais.

A nosa hexemonía foise co mesmo vento, pero pode volver se se instalan os 1.000 MW adxudicados, e a Xunta convoca outros 2.300 polos que o sector agarda.

O que se foi co vento, pode volver con máis vento aínda. E para os que cremos nos sistemas limpos para a producción de enerxía, será unha moi boa noticia.