A senda dos bos e xenerosos

Cada ser humano que chega a esta vida vai describindo unha traxectoria, unha senda: a súa senda propia e irrepetible porque todos somos diferentes.

Todos temos algo que nos diferencia dos outros, algo que destaca: a intelixencia, o cabelo, os ollos, a maneira de andar, o xeito….

HAI PERSOAS QUE DESTACAN POLA SÚA BONDADE E POLA SÚA XENEROSIDADE DESDE A INFANCIA:

Hai criaturas que xa destacan desde a súa tenra infancia e, sobre todo, cando se integran con persoas da súa mesma idade.

Son criaturas moi dóces, sempre co sorriso a flor de pel, moi sociables, sempre dispostas a axudar.

Cando esas criaturas van medrando seguen melloranmdo en bondade e xenerosidade; de tal modo que pasan pola vida describindo unha senda exemplar.

Como pais e nais de familia son excelentes; como profesionais, tamén e como membros da sociedade máis aínda.

ESTE TIPO DE PERSOAS ANDAN POLO MEDIO DAS OUTRAS, ANDAN ENTRE NÓS.

A veces témolas na propia familia, outras como veciños, outras como compañeiros de traballo; outras como xefes; outras…

-¿POR QUE HAI MOITAS PERSOAS BOAS E XENEROSAS?

-Porque o mundo as necesita; porque as necesitamos.

-Necesitámolas nas familias, porque hai moitas familias que están pasando por momentos complicados.

-Necesitámolas nas escolas porque hai moitas criaturas que sofren a discriminación dos propios compañeiros e compañeiras.

Non é porque es escolas favorezan a discriminación: é porque hai criaturas con fallos de educación desde o berce.

Desafortunadamente eses fallos, lévanos consigo á escola e á sociedade.
¡Unha mágoa!

-Necesitámolas no vecindario porque non falta quen poña obstáculos, non faltan persoas egoístas, non faltan persoas tacañas, non faltan persoas cerradas…

-Necesitámolas na sociedade porque nestes tempos…
Xa sabemos que a maldade medra como o leite no lume.

ESTAS PERSOAS BOAS E XENEROSAS TEÑEN TANTOS PROBLEMAS COMO AS RESTANTES; PERO ESTÁN AÍ PARA DARNOS EXEMPLO DE VIDA.

-AS CRIATURAS BOAS E XENEROSAS poñen paz e alegría nas escolas cos compañeiros e FACILITAN O LABOR PEDAGÓXICO NAS AULAS.

-A XUVENTUDE BOA E XENEROSA encóntrase con tantas tentacións como a que cae no alcohol, nas drogas ou na delincuencia; pero diferénciase porque É UNHA FONTE DE RIQUEZA PARA CONSTRUÍR UN FUTURO PROMETEDOR.

-A XUVENTUDE BOA E XENEROSA axuda á súa familia e produce riqueza e benestar no tecido social.

-AS FAMILIAS BOAS E XENEROSAS, das pedras sacan pan, benestar e paz.
Loitan incansablemente por alcanzar xustiza social; por alcanzar solidariedade entre as persoas, por poñer harmonía na casa, por alcanzar unha convivencia pacífica a nivel social…

¿E QUE DICIR DA ANCIANIDADE BOA E XENEROSA?

-Sofre con paciencia os achaques propios da idade.

-Fai polos seus o que pode e o que non pode ata os últimos folgos.

-Molesta o menos posible aínda que a veces tamén precisa axuda.

-Respecta a maneira de vivir tan diferente e variada que observa na xente nova.

-Déixase querer.

-Déixase aconsellar.

-Deixa fluír…

-É consciente dos cambios que está dando o mundo…aínda que non sabe moi ben que rumbo collerá.

Pero confía nun futuro prometedor.
E, se é crente; reza para que as persoas “descarriadas” volvan ó seu carril canto antes.

E POR FIN, CANDO UNHA PERSOA BOA E XENEROSA PASA Á OUTRA VIDA, É CANDO MÁIS FROITOS DÁ NAS PERSOAS QUE A RECORDAN CON CARIÑO:

-“Desde a outra banda” segue iluminando os pasos dos que van atrás.

-Durante xeracións vanse transmitindo todas aquelas bondades que quedaron grabadas no corazón das persoas boas e xenerosas.

Porque a memoria, ademais de habitar no cerebro, tamén habita no corazón.

“O CORAZÓN TEN MEMORIA”

Este será o título do seguinte artigo.

Moitas grazas pola senda que está describindo e pola estela que deixará o seu paso por esta vida.

Grazas tamén por terme na súa consideración á hora de interesarse por esta humilde reflexión.

Moitas grazas.