O gran ollo que nos espreita

Non sei exactamente en que ano foi, a xa desaparecida Telelugo empezouse a ver na provincia.

Daquela fíxenme seguidor de Manolo Sicart que, en distintas etapas presentou: "Soy de Aldea", "Cantos de Sirena" ou "Siglo XXI. Un puente entre la Nada y la Nada". Nos seus programas facía unha crítica á realidade dende o local ao internacional. Era unha crítica mordaz, dura e sen concesións que analizaba a política horizontal e verticalmente.

Cadrou no tempo que arrancou en Telecinco Gran Hermano. Evidentemente Sicart non obviu o tema senón que sentenciou: “A mí no me preocupa el Gran Hermano de Telecinco. A mí me preocupa el Gran Hermano del estado” (non atopo a cita pero permitídeme tirar de memoria).

Andado o tempo comparto, comprendo e incluso admiro esta reflexión…

Internet revolucionou a nosa vida levándonos a era da información. Témola toda a un clic, polo que o gran reto educativo é formar nun espírito crítico que sexa capaz de peneirala, analizala criticamente e transformala. Neste sentido, internet pódenos ofrecer todos os puntos de vista pero nós, só nós, podemos contrastalos e poñelos negro sobre branco ata formarnos unha idea propia do tema en cuestión.

A cruz da moeda de internet vén cando nos empeza a suxerir, é dicir, a anunciar de acordo coas buscas que facemos. Imaxinemos que precisamos un determinado produto e, polo tanto, comparamos prezos e calidades. Moitas veces acceder a unha determinada información implica a aceptación de cookies. Normalmente facémolo de modo automático tendo como consecuencia a recepción dunha sobreinformación.

Ben sei que se poden eliminar e que non nos paramos a facelo pero, ao ver reparar no feito non podo evitar pensar en Sicart e preguntarme se estaremos vivindo nun show de Truman sendo, polo tanto, protagonistas forzosos dun “Gran Hermano” global.