Opinión en Galicia

Buscador

Editorial

O zoqueiro

sábado, 30 de marzo de 2019

Zoqueiro dos amenceres
e do solpor que se estrea
cos toros de bidueiro
fas zocas de lúa chea.

Tes o ripeiro furado
e as mans encalecidas,
nelas está a medida,
nelas está o teu fado.

Faime as zocas de contado.
Devástaas coa ancha aixola,
co trade faille a chabola,
coa gubia márcalle a boca
e a legra que reboca
a cunca e o baleirado.

Zoqueiro dos amenceres
e do solpor que se estrea,
en toros de ameneiro
farás zocas a moreas.

Faime unhas zocas novas,
que as miñas xa fenderon,
e ponlle boas chatolas
para que non veñan lampas
e poidan tripar a lama,
e poidan tripar o esterco,
e aínda tripen a neve,
e todo o que non vexo.
Que dean boa fogaxe
como as plumiñas de merlo
e que non entre a friaxe,
e que non se sinta o inverno.

Faime unhas zocas garridas,
lixeiras e churrusqueiras,
que non fendan na barriga
aínda que lles dea a raxeira.
Pásalles trapo e cera,
afúmaas coa abidueira
que a casca da primavera
fai moita máis fumeira.
O zoqueiro

Faime as zocas de contado.
Devástaas coa ancha aixola,
coa gubia máncalle a boca,
co trade faille a chabola
e a legra que reboca
a cunca e o baleirado;
logo o cepillo retoca,
acaba cun bo lixado,
rematando a túa obra
co buril e o seu raiado.

Zoqueiro dos amenceres
e do solpor que se estrea,
dos toros de bidueiro
faime as zocas coma peras.
(Poema leído polo autor o 23 de marzo de 2019, na inauguración do Museo das Zocas de Muimenta, Cospeito, Lugo).

Otero Canto, Xosé

ver todas

Las opiniones expresadas en este documento son de exclusiva responsabilidad de los autores y no reflejan, necesariamente, los puntos de vista de la empresa editora

Opinión en Galicia

Buscador

Editorial

Archivo

O zoqueiro