Unha fonda non é un fogar

Desafortunadamente hoxe en día hai moitos fogares que se están parecendo a unha fonda:

Unhas persoas entran e outras saen, unhas saúdanse, outras abrázanse, outras intercambian algunhas palabras…
Si… algo desto está sucedendo.

Os traballos e “outras historias” ocupan tanto ás persoas que non permiten que os membros dunha mesma familia teñan tanto contacto persoal como precisan.

Hoxe en día pais e fillos intercomunícanse por whatsapp.

Hoxe en día hai pais e nais que se comunican cos profesores dos seus fillos a través de whatsapp.
¿Sustitúe este xeito de comunicarse á entrevista persoal?
Non, claro que non.

Pero a realidade é así en non poucos casos.
-¿Todo esto por que?
Polos cartos e por “outras historias”...
-¿Tan importantes son os cartos?
-¿Tan importantrs son esas “outras historias”..?
Os cartos son unha ferramenta moi importante para ir pola vida.
¡Que faríamos sen eles!
Pero aínda así non o son todo.

De feito cando visitamos lugares de moito luxo onde se manexan moitos cartos, non é onde se respira máis calidez humana,nin máis seguridade, nin o trato é máis personalizado...
¡Todo rapidez, todo calculado, todo pensando na economía..!

Pensanso na economía, no consumismo, no materialismo e nas apariencias…
Tamén se comproba que non é nos fogares economicamente máis fortes, nos que conviven mellor.
Tampouco está demostrado que o consumismo produza a felicidade.
O materialismo, tampouco.
E as apariencias son:
¡FUME! ¡FUME!
¡VAIEDADE!¡VAIEDADE!

Certamente podemos comprobar que a veces os cartos incluso chegan a botar a perder as relacións.
A veces os moitos cartos soben a soberbia…
Non deberían subila, pero a veces…

Algunhas persoas pensan que os cartos solucionan todo, pero non é así.
Non sei por que me parece que estamos viviendo de apariencias.

Vivimos de apariencias incluso entre os membros dunha mesma familia.
¡Que pena!
Este ritmo de vida non leva a bo término.

Os membros dunha mesma familia necesitan tempo:
-Para relacionarse.
-Para facerse compañía.
-Para comunicarse.
-Para divertirse.
-Para convivir.
-Para disfrutar uns dos outros e cos outros…

PORQUE CONVIVIR, EQUIVALE A “VIVIR CON”

Realmente, realmente… o tempo que dúas ou tres xeracións poden disfrutar xuntas, non é moito.

¿Hai algo máis bonito que ver como disfruatn os pais cos fillos e cos netos?
E se chegan a convivir catro xeracións, mellor aínda.
¿Non merece a pena dedicarlles tempo?
Eu pensó que si.

De seguir a este ritmo…
¿Cómo serán as familias do futuro?
¿Cómo robots?
Pero…¿Os humanos somos robots?.
Ós que nos tocou nacer e medrar nun fogar onde se facía vida de familia, fomos uns afortunados.
“QUÉDANNOS MOI GRANDES OS FOGARES CON SABOR A FONDA”

Hoxe en día moitos nenos botan en falta ter tempo para compartir cos seus proxenitores.
¡Que pena!

“OS HUMANOS NON SOMOS ROBOTS”

Este seráo título do seguinte artigo.

Grazas a tódalas familias que aínda reservan tempo para compartir.

GRAZAS A ELAS SEGUEN CONSERVÁNDOSE VALORES TAN FUNDAMENTAIS QUE SÓ SE APRENDEN E SE PRACTICAN EXCLUSIVAMENTE NOS FOGARES DE TODA A VIDA.

Grazas tamén por reservar un momento do seu preciado tempo para ler esta pequena reflexión miña.