Á beira do Camiño: ¡Novo Bispo!

Para a diocese de Lugo. No lugar do agora xubilado e enfermo, Frei Xosé Gómez González. que, durante 27 anos, procurou, con entusiasmo e entrega (¡tamén con erros/acertos!) mellorar a diocese. ¡Para el o noso agradecemento e o desexo dunha feliz e tranquila xubilación!

Para o novo bispo, D. Afonso Carrasco Rouco, a sincera benvida. ¡Benvido, por enriba do xeito de ser elixido pastor desta comunidade diocesana, un sistema imposto, nada exemplar e evanxélico e que non se parece en nada ao das orixes da Igrexa!. Benvido, a pesar tamén, dos condicionamentos humanos e familiares que o acompañan ao estreo da súa primeira diocese.

Vén a unha diocese pobre, vella e avellentada. En todos os sensos. Nas ideas, nas persoas, nas estruturas. Cunha pastoral de conservación. Aínda non evanxelizada e ancorada nunha liturxia allea e des/encarnada da vida, baseada/centrada en ritos funerarios e devocións tradicionais.

Sabemos que é unha persoa sinxela, próxima, aberta, compasiva, sacrificada. Que chega con gañas de traballar e acertar na misión encomendada. Que é un bo profesional do ensino e formado en universidades de sona. (Salamanca, Múnich, Friburgo) Mesmo, galego/falante.

Non se lle vai preguntar polos títulos. Do que ten que dar resposta e o que fai falla na diocese lucense é un “pastor bo, humilde, próximo...”Que fale, dialogue, coñeza, se sacrifique e ame aos diocesanos e se note que é un servidor”. Ao xeito do seu/noso Mestre/Pastor, Xesús. Por aí, creo eu, é por onde se poden desfacer os fardos e prexuízos que acompañan a súa chegada.