Á beira do Camiño: ¡Pobre mundo rico!

Certeira frase. A sociedade da opulencia do Occidente/Norte, co seu egoísmo e consumismo non é quen de resolver o problema da fame/pobreza e da desigualdade do Oriente/Sur. Non están capacitados. O 20% segue a posuír o 80% da riqueza mundial.
“Pobre mundo rico” é o lema do simposio que se celebra en Galiza. Chamada á reflexión. Duras verbas: “A pobreza é a forma máis absoluta de contaminación”; “non se pode estar dando cunha man e quitando coa outra”; “a ideoloxía de mercado destrúe a solidariedade”; “a globalización non reporta máis que miseria, exclusión e desigualdade”. Tamén se abren algunhas fiestras:”Hai que globalizar tamén a solidariedade e a esperanza”; “os movementos cívicos son a esperanza cara a democratización das institucións”; ”precisamos dunha Igrexa máis encarnada e evanxélica, sen morriña por un pasado de poder”. O Norte/Occidente é culpable. Non na mesma medida, pero somos todos uns ricos miserables. Pertencemos ao “pobre mundo rico” que, a pesar de ter recursos para mudar situacións... non hai vontade. Estamos sen alma; baleiros de amor e xustiza. Seguimos a construír muros (México, Israel, África...) “A igualdade vai chegar desde os pobres do Sur xa que os ricos/poderosos de Occidente/Norte estamos incapacitados por mor da nosa asasina globalización económica”. ¿Que facer!? Mudar, denunciar situacións e sumármonos aos movementos que loitan contra a inxustiza. ¡Aínda nos queda a palabra...e o testemuño!