Excelentísimos e Ilustrísimos Señores

Antes, no franquismo por exemplo e aínda moitos anos despois, a Administración estaba cargada de pomposidades tales como “Deus garde á Vosa Ilustrísima moitos anos”, “É canto a honra de espoñer”, “Outrosi digo”... e naturalmente os altos cargos tiñan tratamentos de Excelentísimos e Ilustrísimos señores que debían figurar en cada comunicación a eles dirixida.

Podía un equivocarse tirando hacia arriba e chamarlle “Excelentísimo” a un “Ilustrísimo”, que non pasaba nada. Pero baixar de categoría a alguén podía ocasionar un problema.

Na Administración estaba moi claro. Os Alcaldes eran “Usía”, excepto os do Concello que estivese calificado de “Excelentísimo”. Entón, o Alcalde era “Ilustrísimo Sr. Alcalde do Excelentísimo Concello".

Só había dúas excepcións: Madrid e Barcelona, que pola excepcional categoría dos concellos tiñan os seus alcaldes tratamento igual ca un Ministro: Excelentísimo Señor.

Todas esas vanidades desapareceron da Administración, e hoxe xa non son ilustrísimos por principio os delegados provinciais ou directores xerais nin excelentísimos os Conselleiros, aínda que a título particular o merezan ben deles.

Pero a cousa non rexe co Concello de Vigo, que – a saber con arreglo a que lexislación- ven de nomear primeiro e único Tenente de Alcalde da Corporación a Santiago Domínguez Olveira, con tratamento de Ilustrísimo, reservando o de Excelentísimo para o Alcalde, Abel Caballero.

Seguro que é cousa dos pactos de goberno, que o complican todo. Ou pode ser que os vellos costumes nunca morren de todo.