250 curas de todo o mundo acusan ao Papa de promover un 'caos doctrinal'

Os neoliberales, así como os intereses que defenden, están definitivamente incómodos coas formulacións do papa Francisco. Estes, consecuentemente, decidiron atacalo, utilizando para este fin todos os medios ao seu alcance, incluíndo entre outros algúns cardeais, bispos e sacerdotes que ven perder os seus privilexios (apoiándose na Fe dun pobo non afeito a pensar nin a interpretar para a súa vida a mensaxe de Jesucristo,está claro co apoio da doutrina da Igrexa).

Esteas argumentan que o Papa estaría equivocado ao sinalar ao modelo neoliberal, é dicir ao 'capitalismo desenfrenado', como causa de pobreza e destrución ambiental. É así que conclúen que 'o Papa Francisco ten razón en enfocar a súa atención na difícil situación dos máis pobres do mundo. Con todo, o sufrimento destes últimos non é consecuencia dun capitalismo desenfrenado, senón dun capitalismo que foi freado de xeito equivocado'.

A á Conservadora da Curia utilizan as típicas e desgastar formas ideolóxicas dos neoliberales, intentan, entre outras cousas, vincular o pensamento do Papa coas formulacións de Marx. Este recurso ao vello anticomunismo.

Evitan, deliberadamente, facer referencia á fonte real do pensamento do Papa Francisco: A Doutrina Social da Igrexa. Non é casualidade que o capítulo segundo da 'Laudato Si' leve o título de 'O evangelio da creación', tampouco o é que o Papa destaque que 'o ben común presupón o respecto á persoa humana en canto tal, con dereitos básicos e inalienables ordenados ao seu desenvolvemento integral?.

Tamén a aplicación das políticas neoliberales ha ter un impacto negativo sobre os traballadores. En efecto, a penetración do modelo corporativo no sector agropecuario significou o desprazamento de millóns de campesiños das súas terras, os cales difícilmente pódense reabsorber nas actividades urbanas. E isto conleva a unha crise de fe, xa non se acepta todo, nin se cre en todo que che predican, ao contrario ponse en tea de xuizo moitos ensinos e mandatos da igrexa e sobre todo: A discriminación da muller, a falta de respecto ós gays, o celibato, o divorcio...

Así mesmo, como queda máis claro cada día, a incesante procura de ganancias e a tendencia á acumulación incesante e ilimitada de capitais terminaron por xerar unha crise ecolóxica de grandes dimensións. Negar isto é simplemente quedarse indiferente fronte á posible destrución de toda a creación.

Para completar a análise convén destacar a diferenza esencial entre o pensamento neoliberal e a visión humanista do Papa Francisco. No enfoque do primeiro,enténdese a solidariedade como un feito instintivo, atávico e irracional, o cal debe ser remplazado polo individualismo, que si se considera racional. Contrariamente no pensamento de Francisco a solidariedade, así como o amor cara ao prójimo e toda a creación, constitúen a verdadeira táboa de salvación. No neoliberalismo non cabo a solidariedade intergeneracional, elemento indispensable para salvar ao planeta. No humanismo, que representa a auténtica racionalidad, esta resulta ser o eixe fundamental do cambio cara a unha civilización sostenible. ¡Longa vida para o Papa Francisco!