O verdadeiramente importante

Hai moitísimas cousas importantes na vida.
Moitísimas.
Verdadeiramente todo é importante; pero non todo ten a mesma importancia.
Todos queremos ter saúde.
Loxicamente a saúde física é sumamente importante, e a mental non o é menos e a espiritual, máis aínda.

Pero cando falamos de ”TER SAÚDE”, referímonos principalmente á SAÚDE FÍSICA.

DA SAÚDE MENTAL FALAMOS MENOS.
Á saúde mental cultivámola moito menos do que deberamos.
Nin que foramos descerebrados.
Só nos asusta cando pensamos nesa enfermidade que todos tememos cando chegamos á etapa senil (Alzheimer).

E DA SAÚDE ESPIRITUAL AÍNDA FALAMOS MOITO MENOS.
¿Acaso non temos alma?
Miña nai repetía a calquera hora: “temos unha alma que salvar”.
As cámaras bioelectrónicas demostran como a alma se separa do corpo no momento da morte.
Logo:
A ALMA EXISTE.

Os proxenitores de hoxe en día, penso que –salvo excepcións- non lles falan ás criaturas de algo tan importante.
¡Canto cambiou o mundo!

Cónstame que este é o criterio que usa unha inmensa maioría.
¡Que pena me dan!
Non saben ben o que perden. (O máis importante, ó meu humilde parecer)

Nada máis nacer unha criatura, xa se atiborra de cousas e máis cousas. Todas cousas materiais, claro.
Chega o Nadal e veña xoguetes e máis xoguetes e canto máis sofisticados sexan, mellor.

-¿NECESITAN AS CRIATURAS COUSAS COMPLICADAS?
Non claro que non.

-Se lles dámos todo feito…
¿QUÉ ESPAZO QUEDA PARA A CREATIVIDADE, PARA QUE A CRIATURA DISCURRA?
Ningún ou moi pouco.

-¿VAILLE DAR TODO FEITO A VIDA REAL?
Non, claro que non.
Daquela O LÓXICO SERÍA DARLE FERRAMENTAS PARA DISCURRIR, PARA DESENROLAR O INXENIO.

Pero non, PRIORIZAMOS O MENOS IMPORTANTE.
E así nos vai.
DEDICAMOS MOI POUCO TEMPO Á SAÚDE MENTAL E MOITO MENOS Á ESPIRITUAL.
Eso si: mandámolos a todo tipo de actividades para que fagan amigos e nos deixen tempo libre.
E…
¿Qué ocorre?
Que moitas criaturas de hoxe en día saen moi estrabuladas, moi mal educadas, a veces insoportables.

O profesorado escandalízase cada día máis do que ve cos seus propios ollos.
Algúns pregúntanse “SE NON ESTAREMOS CRIANDO MONSTRUOS”
É moi forte chegar a dicir esto; pero a realidade é a que é.
E aínda hai algo peor:
HAI CRIATURAS QUE LLES PEGAN ÓS PAIS…
¡E cada día máis!

SE NON NOS RESPONSABILIAZAMOS DE EDUCAR Á INFANCIA COMO DEUS MANDA; IMOS MAL.
¡IMOS MOI MAL!

Os fillos son consecuencia da crianza que reciben.
¿Non si?

TAMÉN É BEN CERTO QUE HAI FAMILIAS QUE TEÑEN CLARO O PRIORITARIO, O VERDADEIRAMENTE IMPORTANTE.
Grazas a elas atopámonos:

-Con criaturas sumamente educadas.
-Con fillos e fillas sumamente respetuosas cos seus proxenitores.
-Con profesionais sumamente responsables.
-Con persoas excelentes que pasan a vida loitando por superarse e facendo ben sen mirar a quen.

ESE TIPO DE PERSOAS SON UNHA FORTUNA PARA A HUMANIDADE:
-Con esas persoas estamos a salvo.
-Con esas persoas o mundo progresa.
-Con esas persoas vaise tranquilos e confiados pola vida
Así dá gusto.
“ASÍ DÁ GUSTO”
Será o título do seguinte artigo.
Moitas grazas.