O calendario marca vacacións

Hoxe, un de agosto, entra o país nunha especie de catalepsia que non rematará ata que chegue setembro.

Oficinas públicas ou privadas, empresas, despachos, profesionais… todos entenden – entendemos- que o mes de agosto non é habil, nin siquiera no mundo xudicial.

Parece o máis práctico, para non ter que andar outros meses a medio rendemento, volcar no mes de agosto tódalas ansias festeiras e pechar todo aquelo que permite un baleiro de actividade.

Esto trae consigo ese éxodo anunciado, con millóns de desprazamentos polas estradas e os conseguintes resultados luctuosos, porque para que as vacacións sexan completas cómpre cambiar de hábitos vitais de xeito radical: os do interior, hacia as zonas costeiras, e os das zonas costeiras hacia a montaña.

Mesmo ten que os alugueres de vivendas temporais se teñan posto polas nubes, os combustibles non deixen de subir, e a hostalería aplique precios plenamente rendibles, que como se fose unha obriga á vez que un disfrute este periodo que hoxe comeza é irrenunciable e a el imos adicarnos con fruición.

Nós, non pechamos, conscientes da nosa obriga de estar presentes na súa pantalla no lugar de vacación ou no habitual de traballo e residencia. Porque sabemos que formamos parte do seu mundo, mundo que abre as vintecatro horas do día, que mesmo en vacacións – ás veces, especialmente en vacacións – podemos serlle útiles.

Se o calendario marca vacacións, que sexan felices para os que as disfruten. Se ese mesmo calendario impón outras situacións, que todo vaia ben. Que cada un de nós poida facer –e disfrutar- o seu agosto particular.