O planeta libre

O planeta libre é unha longametraxe dirixida por Coline Serreau en 1996 que relata como unha especie humana moi evolucionada debate en asemblea a necesidade de visitar novamente a Terra. Esta especie conseguiu desterrar o sufrimento e multiplicar a esperanza de vida dunha maneira abraiante.

Sen dúbida, o máis interesante deste grupo humano é a súa evolución no ámbito moral que os leva a recuperar por unha parte, o sentido de comunidade e por outra, a comuñón co medio no que viven e que lles vale de sustento. Todo isto tradúcese nun saber case omnisciente que utilizan a prol do beneficio colectivo. É un grupo humano asembleario no que o benestar persoal é unha máxima colectiva, co que cada membro da comunidade ten un peso fundamental na mesma.

Cambiou o sistema educativo, que responde a saberes prácticos derivados da citada evolución, como a materia de Telepatía ou a de Viaxes Interplanetarias. Sen dúbida o que máis chama a atención é a evolución da consciencia da realidade que os leva a non coñecer problemas tan arraigados na nosa sociedade como o alcoholismo.

Parece que este grupo humano aprendeu a vivir en paz, rebelándose contra un sistema que os oprimía e non os deixaba ser na súa plenitude. Así, relatan o boicot ao mundo capitalista situándose nunha etapa Prerrenacentista chea de valores e humanidade.

Dalgún xeito, aprenden a mirarse no espello interno para valorarse como parte esencial da comunidade. Os habitantes do planeta libre gozan con concertos de silencio e volven ao troco para garantir o benestar colectivo. As cousas terrestres soan raras, cousas como as chaves, a burocracia ou algo tremendamente obsoleto para eles coma os cartos.

Sen dúbida o planeta libre sitúanos noutra galaxia onde a vida é o primeiro e gozar dela case é unha obriga. Algo fácil de conseguir nun mundo solidario onde cada persoa é imprescindible e a comunidade é unha rede solidaria de benestar.

Bótase en falta que na película se nos diga a maneira de viaxar a O Planeta Libre (que a min lémbrame ao Asteroide B 612 do Principiño). Se cadra ese planeta fondea en cada un de nós, dependendo da nosa actitude poder habitalo. Seremos merecentes de tal privilexio?