Por que a Igrexa non condena aos políticos católicos corruptos?

Toda a doutrina social da Igrexa propón unha visión das relacións sociais totalmente contrastante coa práctica da corrupción. De aquí deriva a gravidade deste fenómeno e o xuízo fortemente negativo que a Igrexa expresa del. De aquí deriva tamén o gran recurso que a Igrexa pon a disposición para combater a corrupción: toda a súa doutrina social e o traballo comprometido de cuantos inspíranse nela.

Tanto nos debates públicos como na prensa denúnciase e condena a corrupción dos políticos que está a destruír a democracia española, pero de cando en cando a Igrexa católica pronúnciase respecto diso. Por que? Os políticos católicos que se apropian de diñeiro dunha forma ilegal están a cometer un dos 7 pecados capitais máis importante: o de avaricia. A Igrexa católica, tan afín ao Partido Popular español, debería excomulgar aos seus membros corruptos por cometer o mencionado pecado capital.

Por que non o fai? Por que a Igrexa católica Española, que fai declaracións por calquera asunto que vaia contra a súa idea de moralidade e ética, non se pronuncia sobre a corrupción sistemática dalgúns membros do PP?

Tomás de Aquino escribiu que a avaricia é «un pecado contra Deus, do mesmo xeito que todos os pecados mortais, no que o home condena as cousas eternas polas cousas temporais». Avaricia é un termo que describe moitos outros exemplos de pecados. Estes inclúen deslealdade, traizón deliberada, especialmente para o beneficio persoal, como no caso de deixarse subornar. Procura e acumulación de obxectos, os enganos ou a manipulación da autoridade. Non é todo isto unha descrición perfecta dun político corrupto español? Entón, por que non intervén a Igrexa católica amoestando e condenando aos políticos católicos corruptos?

O silencio da Igrexa ante a corrupción é tamén unha forma de complicidade implícita. Teremos que esperar a un novo Cristo para que bote do templo da Democracia a lategazos aos fariseos?