Xa sei que o atentado en Londres é un asunto que quizais mereza máis atención que a nevarada da pasada semana na nosa provincia. Pero é que esta deu tanto de si, que non sería eu se non me meto con ela. A ver!, entendámonos; non me vou meter coa propia neve, senón con toda a trangallada que trouxo consigo.
O día antes de que caesen do ceo esas tan ansiadas folerpas brancas e cristalinas, semellaba que, a pesar da súa fermosura, ía acabar o mundo. E a Xunta de Galicia actuou. Vaia se o fixo! Puxo tanto celo, tanto esmero na súa previsión que fixeron que case todo o país noso quedase medio paralizado... para, practicamente, nada.
As folerpas fixéronse tanto de rogar que o mércores, pola contorna de Maceda, polo mediodía, aínda non caera ningunha. Alá foi o primeiro día de clases ó carallo! Pola noite si, pola noite seica xa lle arreou de raio, xa as fotos de todo "mobilista" que se prece empezaron a bombardear o feisbuq, o guasap e demais chafalladas internáuticas que hai por aí soltas. Véndoas, eu mesmo prometíamas moi felices pensando que ó día seguinte, de madrugada, a ver quen era o chulo que cruzaba o porto de Piúca. E foi peor aínda cando ás sete e media da mañá vin que xa no mesmo Polígono había neve. Me cago no mundo!, a que a Xunta vai ter razón!
Non obstante, creo que foi a primeira vez que, habendo neve, circulei pola estrada OU-101 sen que o asfalto acumulase unha pobre falopa. É dicir, que tantos achaques, tantas precaucións para nada. Perdón, rectifico: a paisaxe estaba máis fermosa ca nunca; toda branca e radiante... como as noivas. Pero as medidas que se tomaron para "catro folerpas" foron máis alá do esperpento, do despropósito.
