As cousas do Toliño (XI)

O verdadeiro Deus é o amor
Sempre o atopo só-dixennle a xeito de saúdo cando o vín en Burela.

-¿Non sabes iso de que é mellor só que mal acompañado? Eu son coma un can solitario, que aproveita isa soedade para reflexionar. Por exemplo, o outro día ti falábasme das maravillas de Galicia e non reparabas no noso retaso con relación a outras comunidades. A vosoutros ceganvos unha paixón, coidando que os que criticamos somos malos galegos, e non é certo. Nós, o que procuramos e colle-lo tren do progreso, despabila-las conciencias cívicas, supera-la apatía que é ise noxento sentimento de frustación continua. Nós negámonos a aceptar como un axioma ise faltalismo de que non podemos facer nada máis que chorar e iso non é certo. Se un voto non val moito, un milleiro xa da que pensar e un millón poden cambiar moitas cousas

- ¿Fïxose de Podemos?

-¿Xa estás ti coas túas parvadas? Ises rapaces o único que fan é movilzar un descontento social derivado dos recortes, a reforma laboral, o paro, a emigración da xuventude… Moitas cousas que se fan e fixeron mal. Parece que agora algún descubriron a corrupción e iso vense a practicar desde tempos inmemoriables, ¿Cómo se ían, por exemplo, entregar tarreos públicos na beiramar a certas empresas se non houbera oscurantismo, amiguismo, presiós políticas e funcionarios dóciles?

- Pois en Galicia case non hai corrupción…

-¡Pero, ti ¿es parviño de todo? ¡Mira, paspallán: Eu conozo máis Galicia que ningún outro sitio e dígoche, sen ningún medo a equivocarme, que non hai terra máis corrupta e para iso expricoche as razóns: O galego é práctico, ten moito de miserable, non fala craro, hai moito cobarde…

- ¡Pare o carro que se embala…! Está a insulta-los galegos.

- Non, paspallán, estou a describilos. Eu non son dises escritores miñaxoiñas que sempre están a falar duns galegos imaxinarios que formaban parte do exército de Breogán. Eu falo dos galegos cos que me atopo todo-loas días e están máis pendientes de gañar o viño xugando a partida que de axudarlle á muller nas tarefas da casa.

- Agora salme feminista…

- ¡Tés pior os tornillos que a miña bicicleta! Moi parviño es, rapaz. ¿Ti pensas? Porque cabeza non pareces tela. Eu non falo nunca de Machismo nin Feminismo senón da igualdade entre o home e a muller, en igualdade, iso significa que son iguales ¿ Entendelo? . Por exemplo, en Galicia hai un matriarcado, entre outra razóns porque o home galego é deixado e a muller sabe gobernar moito mellor que il. Dicía miña mai , e non sen razón, que en toda casa hai que ter un home…aínda que non vaia para nada.

E marchou ríndose a gargalladas e cantando: “Guanta la mea, guajira, guanta la mea… A súa versión de “Guantanamera”.

- Porque non a tés. ¿Qué é iso do Feminismo e o Machismo? Aínda non te decataches que na Galicia da que falas goberna o matriarcado porque é quen sabe face-las cousas?. Dicía miña nai que sempre hai que ter un home na casa aínda que non vaia para nada.