Pingas: Fillos africanos e O guerreiro sen escudo

Malditas fronteiras! Por que unha persoa non pode buscarse a vida onde lle pete? Quen somos nós para dicir que isto ou isto ou isto é noso! O Reino Unido obrigará ós caseiros a expulsar ilegais. Eles, precisamente eles, os británicos, son os menos indicados para sentenciar iso. Agora mesmo non se acordan para nada do que armaron en todas as súas colonias. Saquearon, expropiaron e exterminaron países enteiros e, agora, non queren ilegais deses países. Máis ou menos coma España, que non queremos marroquís, romaneses e negros, sen nos lembrar para nada de que fomos un país emigrante. Falas cun “suízo” ou cun “alemán” ou cun “arxentino” e sóltanche aquilo de que “había que buscarse a vida”. Agora, como cambiaron as tornas, os emigrantes que veñen da miseria son uns apestados. Un magrebí morreu tras cinco horas dentro dunha maleta. Que busca unha persoa que sabe que ten un 90% de posibilidades de morrer? Que morran, home, que son uns apestados! Malditas fronteiras! Puta miseria! Para darlle de comer ós fillos fan o mesmo ca nós: buscar traballo. Pero os fillos africanos son outros nenos... distintos.

O GUERREIRO SEN ESCUDO

Son o guerreiro sen escudo que loita contra as hostes do inimigo polos outeiros de Sudalomba. Teño unha espada dourada que nin pincha nin corta, pero mata. Mata baixo a forza dos meus bíceps e a potencia do meu golpe. Non preciso escudo porque nos meus pectorais rebotan as lanzas, machetes e espadas do inimigo. Con tan só verme xa me teñen medo. A quilómetros de distancia, é dicir, ó outro lado do río de Tioira, ou sexa, alá por Portugalego ou a Tapada Nova, xa oio o aviso de “aí está o guerreiro sen escudo”. E tremen. De medo, non de frío.
Levo tres días loitando sen parar e, aínda que non teño ningunha rabuñadura, empezo a cansar. Son moitos inimigos de Cristo! Xa case non teño onde colocar os pés; hai mortos por todos os lados: nas toxeiras, nas silveiras, nos claros. Todos están caendo a base de golpes da miña espada dourada que nin pincha nin corta. Pero mata. Son o guerreiro sen escudo que logo de matar e matar ás hostes inimigas non conquisto nada. Porque non consigo moverme do sitio. As moreas de mortos forman xa valados inexpugnables. Emporiso, sigo loitando.