En Portugal

50 alumnos da Uned Senior da Coruña fomos de excursión a Portugal onde, por certo, o pasamos fenomenal. Ó acercarnos a Aveiro, o primeiro que vimos foi o estadio de fútbol, que nos chamou a atención pola súa espectacular construcción.

Logo, pasamos pola zona das salinas, cos seus montonciños de sal blanco deleitando a mirada da xente que pasaba pola estrada. E logo os arrozais, unhas grandes extensións, todos eles ben coidados e, de camiño a Figueira da Foz, que foi onde nos aloxamos, paramos en Aveiro. Alí fixemos un percorrido no tren turístico para coñecer o máis interesante do pobo e tamén as fermosas góndolas que percorren os canáis mostrandolles aos turistas os encantos do pobo coñecido como a Venecia do sur.

O segundo día de estancia foi en Figueira da Foz e fomos visitar o Santuario de Fátima, ainda que pouco poidemos ver, xa que estaban en obras na basílica e estaba todo vallado. A pesar de todo encantoume o percorrido que fixemos por todo o Viacrucis, parando en cada estación na que, todo aquel que quería, podía rezar unha oración. Mais tarde subimos ao Monte do Calvario, que foi onde se lles apareceu a Virxe aos nenos, representados alí por unhas estatuas. Seguimos a visita polas casas onde naceron os nenos, que para ser do ano 1908, mais ou menos, xa tiñan utensilios, tanto de cociña como de labranza, bastante confortables.

Visitamos tamén o cemiterio onde enterraron a Francisco e a Jacinta, xa que Lucía fora enterrada en outro lugar, ainda que logo foron trasladados ao Mosteiro de Batalha o cal, só de velo ao lonxe, xa daba a impresión que aquelas torres tan altas, elevándose cara ao ceo, demostraban a beleza daquel impresionante mosteiro. Ao chegar á entrada xa se ven unas vidreiras que se quedan prendadas as retinas por aquela marabilla que parece que nos chama para explicarnos como aquelo foi posible. E cando pasamos a visitar o claustro, ¡outra inmensa marabilla! ¡Que traballo tan minucioso e complicado para traballar aquel mármol duro e frio ¡ Por certo, ainda están dúas capelas sen rematar, que xa non creo que as rematen nunca, pero que me chamaron a atención porque dentro hai unhas tumbas de dous Reis e de dous Infantes.

Resumindo, foi unha viaxe moi bonita e moi aproveitada, cun bó compañeirismo, que iso é o mais bonito, sempre ocupándose uns dos outros, que penso que así debe ser, porque nesta viaxe foi Tucho só a cargo do grupo e iso é unha grande responsabilidade. Bueno, tamén Pita, que nos levóu no autobús a coñecer toda a Praia, que é moi longa, ainda que, por falta de tempo, non poidemos disfrutala. Moitas gracias aos dous!