Obviedades e programas

Estamos no tempo de elixir aos nosos concelleiros – aquí en Galicia- e tamén aos parlamentarios nalgunhas autonomías. Para cumprir con responsabilidade ese dereito de elección, imos lendo os programas dos partidos que mandan (desta vez case que ningún) ou os resumes (algúns) e folletiños (bastantes) que nos entregan pola rúa. Xa que os escritos non son moitos, temos que acudir aos “medios” e algún que outro debate.

Este días, especialmente pola noite, vai habendo abundancia deste “xénero” de debate e das correspondentes tertulias. Algunhas son dereitamente insufribles, e noutras o que domina son as obviedades, é dicir, falan de cousas “que están diante dos ollos”. Destacan especialmente: ¡temos lixo nas rúas, hai demasiada xente que sofre! Un quédase esperando polo programa que vai presentar ese voceiro/a para arranxar eses problemas, en verdade, moi serio un e menos outro.

Como digo, agardas escoitar un programa que (segundo o Dicionario da Real Academia Galega) é a: Exposición oral ou escrita dos proxectos. En lugar diso ¡cólanche outra obviedade!: nós presentámonos para acabar con isto. Claro, pero … ¡os proxectos? Nin unha ideia (como diría o homenaxeado nas Letras Galegas: Filgueira Valverde), nin un plan, e fan que un poña en dúbida o significado da palabra proxecto, por iso volvemos ao mesmo Dicionario que di Proxecto s. m.1. Idea de algo que se pensa realizar e de cómo se pensa conseguilo.

Pois ¡xa podes esperar!, non hai resposta á pregunta clave ¿cómo pensan conseguilo?, ¿con qué medios?. A un prantésalle un dilema: ou non teñen un programa, ou queren, simplemente colarse. Obviamente, queren obviar dar a cara, dicindo máis obviedades.