Medo á treboada

Dúas botellas de leite no chan. Baleiras. Frío nos xeonllos. E unha cadea televisiva que non cala. Queren as nubes negras apoderarse do ceo gris para, un chisco máis tarde, deixar caer sarabia. Un maletín medio aberto preto da porta de entrada. Uns apuntes xornalísticos sobre o chan. Para lelos, cando haxa tempo libre.

Quere o medo non pensar na sarabia polo dano que pode facer nunha viña que fai de sustento. Hai soldos que non chegan e hai que botar man dun froito que ten o seu risco por culpa dun mal tempo climatolóxico.

Unha lavadora facendo ruído. Auga que traballa nunha roupa usada. Quere o corazón que non veña a treboada.