As miñas amigas e meus amigos da rede

(Á beira e dentro do rico e fermoso camiño da vida)

Coma daquela, cando o Neno Xesús tivo que nacer nun cortello de Belén, garimosamente querido e acollido no colo de María e na compaña de Xosé,  ao calor dunha familia itinerante, sen recursose a piques de ter que emigrar a Exipto por mor do poder político… Tamén, hoxe. Deus segue a nacer nos arrabaldos sen nome das nosas grandes cidades (feitas para os ricos/poderosos) e/ou a nacer (¡mesmo morrer!) nas conxeladas augas e pateiras do Estreito e/ou Canarias e nos corazóns magoados de tantos inmigrantes sen papeis, sen traballo, sen teito, sen amor…¡e con fame!. ¡Que o saibamos ver e atopar, alomenos os que sabemos a Historia e estamos a vivir este Nadal 2005/2006! A ver se, entre todos e todas,  por enriba das nosas crenzas e opcións políticas, somos quen de acoller e dar pousada a tantos “nenos xesús” que chaman e berran ás nosas portas e lles devolvemos a esperanza e a ternura que Xesús  trouxo ao Mundo.¡Que tola, incoherente e absurda ten de aparecer ante Deus, ante todos os nosos irmáns e ante a propia conciencia, a prepotente e repugnante intolerancia xunguida ao balbordo e ao abafante e despiadado consumo globalizado.


A ter presente, benqueridos amigos e amigas: ¡¡os “auténticos vigairos de Cristo na Terra” seguen a ser “os pobres e empobrecidos!!!”

¡¡ FELIZ NOITEBOA E FELICES PASCUAS DO NADAL!!