Hora criminal

Son as 15.30. Hora criminal. Sentado ante o ordenador e Bruce Springsteen borboriñando co seu tema Youngstown. Noto como o sono anda furga que furga detrás dos ollos. Estes empezan a pesar e a doer. Cada vez me presta máis unha sesta despois de xantar.

Imaxino que é a idade a que vai pesando. Pero levo máis dun mes sen dar a típica cabezada. E dáme igual que sexa nun sofá ou na cama. O caso é quedarse aqueles minutiños medio trasposto, medio ido; decatándome de todo pero sabendo que hai aí uns lapsos nos que te quedas medio groggy.

Agora, para máis aquel, teño a cabeza coma un bombo por culpa de manipular números e leiras que non acaban nunca. Non sei se deixe caer a cabeza sobre a mesa e a ver qué pasa. Quedarei coma un paxariño.