Certame Benxamín Paz

En Vilalba vense de recuperar o certame literario e de debuxo “Benxamín Paz”, para os nenos dos colexios da comarca, despois de dous anos de interrupción.

Este certame paréceme moi xeitoso, como mínimo en dous importantes aspectos: Dunha banda para honrar a memoria de Benxamín, e con el a todos os que tendo unha minusvalía loitan para superala e triunfar no difícil mundo que nos tocou vivir. E doutra, porque facilita que os nenos e nenas vilalbeses escriban e debuxen para competir limpamente por uns premios modestos pero importantes, aleccionadores, entrañables, nos que participan ducias de pequenos debuxantes e escritores.

Eu coñezo ben este meritorio certame porque fun xurado del nas quince primeiras edicións, convocadas polo Colexio vilalbés Insua Bermúdez, e no que Constantino, Arturo e Chema eran os abandeirados dunha acción cultural que para si quixeran outras moitas institucións culturais e educativas.

Os anos 2012 e 2013, polas razóns que fosen, non puideron convocarse as correspondentes edicións deste certame, pero neste 2014 volve á vida coa edición número XVI, nunha reaparición que eu desexo definitiva e cunha larga vida, polo ben de todos os que temos que ver con el que somos –colexio, xurado, participantes, premiados – moitísima xente.

Nesta nova edición do Certame a cousa non será exactamente igual porque teremos unha carencia vital... Estaremos a maioría do xurado, aínda que un par de membros nos temos xubilado nas nosas tarefas profesionais durante estes dous anos de baleiro, pero faltaramos o imprescindible Bernardo García Cendán que aportaba ao certame a súa natural ledicia, a fondura das súas opinións, a conversa sobre os temas máis diversos, e ata os seus repetidos retrasos debidos á parsimonia vital da que facía gala. Nada será igual sen Bernardo García Cendán, que deixou en nós tanto baleiro.

Pero a vida segue, e afortunadamente o Certame de narración e debuxo “Benxamín Paz”, tamén. Para min, e agardo que para moita xente, é unha excelente noticia.