22 M, A Indignidade dos Xornais

Desde o Preguntoiro: 22 M, A Indignidade dos Xornais

Todo é unha mágoa ante o que está pasando neste país cos medios informativos sobre a manifestación da dignidade en Madrid. El País e outros xornais españois como a TVE foron a indignidade ante máis de un millón de persoas que pedían a dignidade. Este día 22M os xornais finaron.

Non tiven forma de decatarme do que estaba pasando no meu país ese día polo apagamento dos xornais. Tiven que sabelo polas redes sociais e polos medios comprometidos coa realidade social, en especial cos de Europa onde as novas gráficas e escritas desta grande manifestación eran reais.

É indigno que se minta tan descaradamente dicindo que eran 50 milleiros de persoas. É indigno que se intente criminalizar a unha das maiores manifestacións pacíficas dos últimos trinta anos. Indigno é mentir como cosacos alimentando as mentiras e manipulacións dalgúns políticos de goberno.

É unha verdadeira mágoa a morte neste país do xornalismo en papel, que nestes intres soamente dedícanse a manipular en lugar de informar e ser a voz do seu amo. Asemella a democracia, pero non o é; toda esta escenificación do 22 M foi diabolicamente prefabricada, deseñada e indignamente calculada, todo cartón pedra nun escenario. Por iso o domingo 26, aparecen as portadas e editoriais desatinados e apodrecidos, que non queda outra que facer a consulta a Portugal, Francia... para saber o que pasou na miña casa.

Aínda que temos excepcións, entre outros á valente xornalista Olga Rodríguez de o xornal El Diario.es que puxo os puntos sobre as is. Unha muller con coraxe que paga a pena ler e escoitar.

Volvemos ao NODO franquista. Aos grises ao mando de Paca la Culona e aos 25 anos de paz. A paz dos cemiterios. Non temos Radio Pirinaica nin Radio France Internacional, pero temos os medios europeos actuais que fan xornalismo de primeira.