Se viramos polos ollos do principiño

Onte nun café de media tarde cun bo amigo decidín volver facer unha viaxe polo fermoso universo do “Principiño”. Entón atopeime na primeira páxina coa dedicatoria a León Werth, un mendigo da época de Saint – Exupéry que quizais teña transitado realidades máis absurdas que as do propio Principiño. Moitas veces teño cavilado en que a viaxe desta personaxe é un espello da nosa propia realidade diversa e complexa que ás veces tende incomprensiblemente a homoxeneizarse.

O Principiño ensínanos a observar sen xulgar, intentando comprender as costumes alleas para aprender de todos os semellantes. Todo ten o seu sentido, todo nace dun porqué e hai razóns que foxen do entendemento aínda sendo poderosas. Por iso Saint – Exupéry quere intentar comprender sen xulgar para recuperar o sentido fraterno da humanidade.

O Principiño é un ser que nos ensina a comprender antes de ser comprendidos e a respectar a visión da realidade allea sen impoñer nunca a propia. Con esta mentalidade o protagonista é capaz de convivir coa xente que se atopa na súa viaxe gardando no seu interior o mellor de cada historia.

Se viramos polos ollos do Principiño seríamos quen de convivir coa diferenza admirando todo o que trae consigo e procurando establecer pontes nas que compartir saberes e experiencias. Estes ollos son os ollos da sabedoría de quen é capaz de recoller o mellor de cada ser humano para compartilo colectivamente.

Ver polos ollos do Principiño é querer un mundo novo no que “ por riba de todas as fronteiras, por riba de muros e balados” sexamos capaces de recoñecer a humanidade escondida en cada xeito de ser, para compartir aqueles progresos que nos poden levar ao benestar. Aínda que xa se sabe, que como lle dixo o raposo ao Principiño, “ o esencial é invisible para os ollos”. Pois para min o esencial é non perder nunca os ollos do Principiño que nos convida a achegarnos a un descoñecido e integralo para beber e compartir experiencia e sabedoría.

Quen tivera idade para viaxar eternamente co principiño, de calquera xeito o paraíso que procuramos quizais estea no asteroide B 612 onde a diferenza ten que ser un valor engadido que pinta a vida de cores.