Dionisio e o Nadal

Na rachadura máis grande
do mosteiro de San Salvador,
mirando para o leste,
durme Dionisio, o roedor.
A este ratiño pequeno
trémelle ata o pelo
cando chega o inverno.
Que frío é o inverno
non para de rechistar;
a min o que me gusta
é o verán para poderme bañar.
Mais un día sen igual
chegou no inverno o Nadal.
Dionisio escoitou cantar
e, na igrexa a xente falar.
Un magnífico espectáculo
o ratiño puido observar;
algo precioso estaba a pasar
no cantón de Lourenzá.
Homes e nenos
mulleres e anciáns
todos xuntos cantaban
panxoliñas do Nadal.
Todo estaba decorado
todo preparado
o frío marchara
porque o Nadal chegara.