A traxedia grega

Desde o Preguntoiro: A Traxedia Grega
Sen ningunha dúbida, tres dos tráxicos máis grandes da historia da literatura grega son Esquilo, Sófocles e Eurípides. As traxedias reflectían os cambios conxunturais da nación na metade do século V a. C.

Representaban a crise das ideoloxías, a morte das utopías e a desconfianza que arrodean ao ser humano. Por iso eses tráxicos antigos foron verdadeiros visionarios, profetas da memoria.

O que está a pasar na actualidade en Grecia, xa pasa de traxedia a ese estilo antigo. Ten un nome máis acorde destes tempos: “Terrorismo Económico” e estes terroristas xa teñen nomes e apelidos e ningún goberno actúa en consecuencia.

Son uns vampiros especuladores que programan o afundimento dun país para obter grandes beneficios como sexa, que nin eles nin os seus herdeiros poderán gastar en varias vidas que teñan.

Logo argumentan e aconsellan, con esa cara de zapato vello, que se traballe máis, que as pensións sexan moito máis baixas, flexibilizar os postos de traballo, en fin, rematar co estado de benestar, despois de especular e roubar a mans cheas, causando desgrazas ao resto das persoas honradas, que só desexan vivir honestamente do seu traballo. Estes “terroristas” que seguen causando estes estragos á humanidade, son dignos de estar “sécula seculórum” no cárcere.

Algo cheira a podre neste sistema de “libre mercado”, como os gobernos non paren a estes inmorais e vomitivos suxeitos, todo isto volverase a repetir reiteradamente, porque o que falla é o sistema. Un sistema que si un destes “terroristas” berra ¡ lume !, interesadamente e sen haber lume, funden países.

A Grecia tócalle outra vez de escribir a última traxedia.