A lagoa das Pontes

Nin serpente de verán nin promesa electoral. Eu quero crer que, efectivamente, AS PONTES vai ter unha grandísima lagoa que sulague os restos da explotación de Endesa, o mesmo que en Meirama a extracción de lignito vai orixinar no futuro a inundación da zona excavada.

Quizais o das Pontes é máis chamativo –para min, por afinidade, coñecemento e cercanía- xa que se trata de todo un pobo e unha comarca que se ben se viron beneficiados economicamente pola instalación dunha macroindustria no tempo do despegue económico, tamén se viron duramente afectados por agresións tan fortes como aquel olor a ovos podres (sulfhídrico) dos anos setenta, as colleitas frutais queimadas ata ben lonxe, ou a permanente nube de fume que seica chegaba ata os países nórdicos.

Eu quero crer na futura lagoa das Pontes, en parte porque As Pontes o merece, pero tamén porque unha parte da excavación mineira nestes momentos xa está cuberta por terra vexetal e reposta a paisaxe inicial dentro do que cabe.

Benvida sexa esa futura lagoa -¿orixinará cambios no clima?- porque As Pontes vai ter que buscarse a vida cando remate o seu periplo industrial, e esta superficie líquida pode influir de xeito moi importante no seu futuro.