O uso ou non uso dos móbiles
Andan os colexios e os pais a voltas co uso ou non uso dos móbiles por parte dos rapaces. É complicado o asunto. Os móbiles e Internet son bos sabendo usalos. Pero non lle podes pedir a un rapaz que o use só para os estudos. Se ten o móbil intentará usalo para os seus xogos e as súas mensaxes.
Non meus tempos de rapaz non había móbiles, pero metía as novelas do Oeste por debaixo das pernas e mentres o cura ou o profesor ou a monxa explicaba a lección,
un servidor estaba coa cabeza gacha seguindo a peripecia do artistiña de seis pés e medio de alto que puña no seu sitio ós ladróns de gando ou asaltantes de bancos de Texas ou Wyoming ou Colorado.
Agora ferven os móbiles coas mensaxes por guasap ou mesenller ou instagram. Nos meus tempos esgazabamos a gorxa berrando por uns amigos e por outros, polas casa e polas airas. De novo nestes tempos, chamas a un amigo, quedas con el e, xa xuntos, cada un atende ó seu móbil.
Nos colexios, se se permiten os móbiles sempre se buscarán a vida, ou sexa, a trampa, o engano para usalos máis alá dos seus auténticos cometidos. Prohibilos? Sinceramente, non sei. Para certas materias son uns marabillosos aparellos que mesmo son útiles e divertidos para os estudos. O que dicía... sabendo usalos. O que sigo repetindo: non lle podes pedir a un rapaz ou mozo que deixe de manipular nel. A min mandábame a nai só para o monte para que estudase, pero eu buscaba a forma de xuntarme cos demais amigos e veciños noutro monte.
