Rituais individuais propios dunha liturxia popular
1. O Ritual de vir andando ao Santuario
Hai anos bastantes devotos acudían ao santuario andando desde o seu lugar de orixe,
como sacrificio previo antes de entrar en contacto co sagrado. Na actualidade, aínda que a maioría fan a viaxe en coches particulares, segue habendo pervivencias deste ritual.
Así pódese apreciar como hai devotos/as, que aínda veñen caminando dende entidades de poboación distantes máis de 10 km. do santuario. No catolicismo popular todas as
accións baseadas na mortificación e na penitencia adquiren unha maior probabilidade de acadar o pedimento e tamén de agradecer algo. "O romeiro mortifica o corpo em detrimento de un ben maior. Mortifica-se para obter alguma graça ou agradecer uma graça alcançada por intermedio da Senhora da Peneda...".
2. Ritual de 'Poñer o santo'
O párroco ou un dos cregos asistentes aos diferentes oficios relixiosos dan a bicar unha imaxe pequena do Ecce Homo a aqueles devotos, que o requiren.
Estes adoitan deixar unha esmola nunha bandexa, situada ao carón do poñente, que non soe recitar ningunha xaculatoria mentres realiza o ritual.
3. As ofrendas
Están ligadas -ao igual que as prácticas rituais, que acabamos de ver- ao pacto baseado na reciprocidade, que esixe do devotos/as a entrega dalgún ben para propiciar ao ente sacro ou para compensalo polo favor acadado. Polo tanto, é común que se depositen diferentes ofrendas no transcurso da festividade.
* As Misas
Os devotos /as sufragan misas na honra do Ecce Homo, que serán oficiadas ao longo do ano. Esta ofrenda é anotada nun libro polo párroco ou un fregués da parroquia. No ano 1994, cada misa tiña un prezo de cincocentas ptas. No ano 2011, sete euros, ata chegar aos nove e dez euros dos últimos anos.
* A Ofrenda en Metálico
Trátase dunha ofrenda, que se está facendo moi usual en case todos os santuarios desta provincia. Lévase a cabo dos seguintes xeitos:
1º. Os devotos, logo de "poñer o santo" adoitan deixar unha esmola nunha bandexa ou nunha boeta, que se encontre situada ao carón do poñente, que soe ser o párroco ou un dos cregos asistentes aos oficios relixiosos.
2º. Un sancristán ou un fregués/a da parroquia vai recollendo nunha bandexa ou petitorio a esmola dos devotos/as, que asisten ás misas que se ofician durante a festividade do Ecce Homo.
3º. Nos petos que se encontran no interior do santuario e, tamén, no peto exterior de mármore, que foi colocado no ano 1953 e custou 55 ptas.
* Os Hábitos
Hai devotas que alugan habitos morados para acompañar ao Ecce Homo na procesión. Segundo Vicente Goyanes, párroco de Rubiám, esta é una penitencia que fan colocando o hábito por riba dunha mortalla. No ano 1994, cada devota pagou polo aluguer do
hábito cincocentas ptas. No ano 2011, pagou seis euros. Nalgúns anos do presente século as devotas alugaron hábitos pola seguinte cantidade de dinero. No ano 2002, 30 Euros en Hábitos. No 2006, 100 Euros en Hábitos e donativos. No 2007, 350 Euros en Hábitos e donativos. No 2009, 200 Euros en Hábitos e donativos. No 2012, 150 Euros en Hábitos procesión. No 2013, 100 Euros en Hábitos.
* Os Velóns
Trátase dunha ofrenda moi usual en bastantes santuarios. Neste, os fieis adoitan ofrecer "velóns" de cor vermello, que deixan acesos nun lampadario, situado na parte exterior da parede lateral esquerda e moi preto da porta de acceso ao santuario O seu prezo era dun euro no ano 2011. Na actualidade, pode chegar ata o euro e medio, xa que as oscilacións neste produto son mínimas. Ademaís, tamén hai algún lampadario metálico con veliñas no seu interior, que son acesas polos devotos/as. Estes, nalgúns anos do presente século, doaron a seguinte cantidade de diñeiro tanto en velóns como en veliñas, colocadas ambas as dúas nun lampadario. No ano 2002, 60 Euros en Velóns. No 2003,186 Euros en Velóns vermellos. No 2007, 230 Euros en Lampadarios. No 2012, 180 Euros en Lampadarios todo o ano; 90 Euros en Velóns todo o ano.
