Para que están os xubilados?
Para que están os xubilados? (Paréntese para dicir que son xubilado e para que ninguén se ofenda porque, o asunto, ten a súa retranca). Confeso que para contemplar as obras, para coidar os netos e para facer os recados.
Desde sempre tiveron e tivemos a mala fama de formar unha cuadrilla máis grande que as que adoitan andar en moitas obras, se exceptuamos as cuadrillas das Deputacións
e dos concellos. E contemplando as obras pasa como nas propias obras: que hai o seu enxeñeiro, o seu arquitecto, o seu capataz e os seus peóns, claro; razoando e mesmo alporizándose por tal ou cal acometida da cuadrilla real, da auténtica.
Desde que a situación económica do noso país, foi, é e será bastante mala, os xubilados, logo de contemplar as obras, foron, somos e creo que seremos o sustento familiar; moitas veces botando man da pobre pensión e case sempre, ou sexa, todos os días coidando dos netos... levándoos e traéndoos ós colexios e actividades, xogando incluso con eles, sacándoos de paseo, aguantando os perrenchas e caprichos, queréndolles moito, pero desexando algún descanso de cando en vez que, por unhas e outras cousas, case nunca chega. E moitos xubilados xa non están para moitos trotes.
Desde o momento en que se xubila un, e como semella que teñen todo o tempo do mundo, pois, ale, a facer os recados: vai polo pan, corre a tal asesoría, mira no banco se, entra no súper para, volve por isto que me esquecín de dicircho antes... Menos mal que eu aproveito para, cos recados, realizar tamén os meus vicios: café e periódicos. Vivan os xubilados!
