O elemento icónico que faltaba
Xusto cando remataba de tomar o café recibín unha chamada para que marchase inmediatamente para alá, que o asunto era grave. O para alá era Baños de Molgas e chamábanme para o asunto porque, hai tempo xa, son o mellor detective privado da contorna... porque son o único.
Como por teléfono non me dixeron de que ía tal asunto, recoñezo que matei un pouco a cabeza buscando as máximas gravidades. Ó chegar leváronme por toda a vila para que intentase descubrir que elemento icónico faltaba dela. En diversos esquemas virtuais sempre lles aparecía un oco e non conseguían saber quen o debería cubrir. Alí estaban todas as iconas molguesas: a ponte nova, a ponte vella, a burga, o parque Ansuíña, o parque das Mestras, a aira do Pombal, a aira de Arriba, a igrexa coa súa alta torre, o parque do Pote e a estación do ferrocarril. O oco asomaba sempre no mesmo punto, entre a burga e a ponte vella.
Sei que mirei de mala maneira a todos os que me acompañaban, mesmo lles deixei caer algún que outro insulto amigable, pero insulto, desde parvos ata paspáns e desde inocentes ata ineptos. Estaba á vista de todos e non o vían. Nin o vían no esquema nin cando os levei fisicamente ó lugar.
Esperei un bo cacho a ver se caían da burra, e nada. Tiven que dicirlles: e agora onde me sento para latricar un pouco con vós. Botaron as mans á cabeza cando viron que desaparecera o mazadoiro da burga. Como bo detective que era, non tardei en atopalo no portelo do Agriño do Secundino.
