Un día libertino

Hoxe é un día libertino. Un deses que figura no calendario relixioso e un non entende moi ben a falta de seriedade que o acompaña. Coido que o calendario católico comprende que o xénero humano necesita un tempo de desafogo e por iso se introduce don Carnal como preludio da Coresma. Non en tanto, os santos inocentes, son a memoria daqueles menores de dous anos masacrados en Belén pola orde de Herodes. Deste infaticidio xorde un día como xa dixen libertino que nos serve para xogar co noso entorno e facer trasnadas.

Son moitas as anécdotas xurdidas neste día, especialmente no mundo rural, que celebraba nel e no Entroido unha liberdade prohibida e case utópica. O que máis chama a atención deste día é que ningunha ditadura foi quen de sometelo. O mesmo pasou en parte co Entroido a pesar de que, sobre todo nas cidades, foi reprimido. O caso é que a libertinaxe parece consubstancial ao xénero humano e a natureza tarde ou cedo agroma nas actitudes e no carácter.

Hoxe os santos Inocentes significan riso, humor e convivencia mutua. Quizais un día para facer as trasnadas que nunca puideron aqueles meniños masacrados por Herodes.