Opinión en Galicia

Buscador


autor opinión

Editorial

Ver todos los editoriales »

Archivo

O que boto de menos

lunes, 30 de marzo de 2020
O que boto de menos Por moito que busque e rebusque nos xornais para intentar escribir sobre outro asunto que non sexa o coronavirus, sinceramente, non sabería sobre que. Porque practicamente todos os medios de comunicación non mostran moitas máis noticias que vaian máis alá desta pandemia. É que nin tan sequera os propios Gobernos de todos os países semella que se dediquen a algo máis que non sexa erradicar dunha vez este bicho que nos está matando. E todo lles cómpre, toda dedicación parece que está sendo pouca. Porque isto parece que en vez de baixar, segue subindo.

Non me desespero ante esta corentena. Incluso podo dicir que a levo ben, moi ben; pois todo se basea en cama, lectura, ordenador e películas. Ou sexa, coma Deus! Non obstante, hai dúas cousiñas que boto de menos, moito de menos. O café, e non polo café en si, que o podo tomar na casa, senón por eses momentos nos que entras nunha cafetaría e saúdas con forza, cun sorriso luminoso, e falas, falas moito. Enténdese que adoitamos ir ás mesmas cafetarías de sempre, polo que xa nos coñecemos todos.

A outra cousiña é, como non, o fútbol. Porque co fútbol (neste caso que vou explicar, o de pago) saes e vas a esas cafetarías nas que saúdas amosas sorrisos e falas, falas moito, que, no caso deste deporte, en vez de falar discutes, alporízaste pero todos contentos e moi amigos. Pasas dúas horas ou máis divertíndote e vendo un deporte que, si, é de masas, pero gusta. Ata boto de menos, moito de menos eses partidos que proxectan nas canles televisivas que non son de pago e que adoito ver na casa. Pois incluso na soidade do salón gozo vendo principalmente ós equipos galegos e ó Huesca (todo hai que dicilo), porque neste xoga un tal David Ferreiro que seica é de Baños de Molgas.

O que non lle perdoarei nunca será ás televisións as súas programacións nocturnas. Non botan unha película con xeito! Tan só moi de cando en vez a 2 deixa caer algún que outro clásico. Pero as demais, as demais... nin compaixón deste encerro no que nos atopamos. Que menos que botar boas películas, ou polo menos de éxito, para que rematemos os días coa felicidade reflectida no noso rostro.
Rivas Delgado, Antonio
Rivas Delgado, Antonio


Las opiniones expresadas en este documento son de exclusiva responsabilidad de los autores y no reflejan, necesariamente, los puntos de vista de la empresa editora


PUBLICIDAD
ACTUALIDAD GALICIADIGITAL
Blog de GaliciaDigital
PUBLICACIONES