Tentacións non faltan

Cada día dende pola mañá ata a noite, temos moitas ocasións de caer na tentación; tanto a infancia, como a xuventude, como os adultos e tamén hai tentacións na senectude.

¿Quen non tivo algunha vez a tentación de quedarse un pouco máis na cama aínda que fora hora de erguerse?

¿Cantas veces ten unha criatura a tentación de rexeitar o alimento que non lle gusta?

¿Non temos pensado nalgunha ocasión en abandoar algo que nos resulta moi difícil?

¿Non sentimos algunha vez a tentación de probar o prohibido?
¿…..?

Tentacións non faltan a ninguén.
Para non caer nelas hai que ir con moito tino e aínda así:
“O QUE ESTEA LIBRE DE PECADO QUE TIRE A PRIMEIRA PEDRA”

Nunca se pode dicir:
“DESTA AUGA NON BEBEREI”
Todos caemos algunha vez.

Caer é moi doado.
O importante é erguerse, correxirse, rectificar, aprender dos erros.
A veces somos capaces de “saír do bache” coas nosas propias forzas.
Outras necesitamos axuda.
Normalmente precisamos máis axuda da que nos imaxinamos.
Sempre é benvida a axuda; pero nalgúns momentos é imprescindible:

-UNHA CRIATURA NON TEN A MADUREZ NECESARIA PARA CORREXIRSE POR SI MESMA, por eso é moi importante que a familia, a escola, a Igrexa, as amistades, a sociedade…estean dispostas a axudala.

Moitas veces unha criatura pide o que non se lle pode dar.
É deber dos adultos poñer límites.

-A ADOLESCENCIA é unha etapa de moitos cambios que precisan a axuda de proxenitores, educadores, psicólogos, sacerdotes…
Toda a axuda é necesaria.

En tempos pasados os sacerdotes puxeron remedio a moitos males.
A toma de conciencia ante o pecado, evitou moitos problemas.
Hoxe en día tamén estarían dispostos pero son rexeitados ou ignorados en moitas ocasións.
Perdeuse en certa medida a conciencia do pecado.

Que non teñamos conciencia do pecado, non significa que non exista.
Porque:
“NON TODO O MONTE É OUREGO”

Afortunadamnte, as persoas que queren recibir axuda espiritual, contan con ela.
Os sacerdotes están aí para eso.
É unha sorte para quen queira aproveitar a oportunidade.

-NA XUVENTUDE PASA MÁIS DO MESMO porque o mundo ofrece moitos camiños que non todos son aconsellables.

¡Cantos xoves se perden pensando que van comer o mundo!
Cando se dan conta é o mundo o que os come a eles.

-OS ADULTOS TAMÉN CAEMOS NA TENTACIÓN en máis dunha ocasión: tabaco, alcol, alimentación, infidelidades, consumismo, materialismo e outros excesos.
Temos moitas reponsabilidades abandoadas; desafortunadamente.
Moi abandoadas…

Se viviramos conforme ós valores cristianos, levaríamos unha vida mellor e máis feliz.

Lástima que en ocasións nos deixemos levar polas tentacións que nos presentan: o demo, o mundo e a carne pensando dar satisfacción ás nosas ansias de liberdade.
Pero en vez de conseguir esa liberdade ansiada… pasámonos á libertinaxe porque caemos na tentación.

-E A SENECTUDE, TAMPOUCO SE SALVA: moitas veces quere controlar a vida dos novos sen decatarse que os tempos cambiaron.
Hai persoas que pensan que loitaron moito e que teñen dereito a que os descendentes lles rendan “culto”.
Non se decatan de que en tódalas épocas hai que loitar.
Na actualidade non menos porque os adiantos e comodidades hai que pagalos con esforzo, dedicación e traballo duro.

Se duro é o traballo físico, máis aínda é o intelectual.
Cada persoa de ben trata de aproveitar ó máximo os seus talentos.
A SENECTUDE TEN QUE APRENDER A “DEIXAR FACER”, “A RESPECTAR”

Sempre houbo moitas tentacións nas que caer, pero hoxe en día hai máis que nunca.

¡Que o Espírito Santo ilumine as nosas vidas para evitar caídas; e -se caemos- que nos dea forzas para levantarnos!

¡E que nunca nos falten persoas santas ó noso corón que nos axuden a camiñar como é debido!

¡E que nos deixemos axudar por boas persoas!
Porque...
“AS COMPAÑÍAS ARRASTRAN”

Este será o título do seguinte artigo.
Moitas grazas por terme na súa consideración nesa ocasión.
¡Sexa feliz!