Grazas

Grazas a Xermolos e a Irmandade Manuel Maria por terme distinguido como Chairego de Honra, e tamén de partillar este nomeamento con Xosé Quintas Canella, co que me xungue unha longa amizade.

Dende fai longo tempo coñecia a Terra Chá. O Valadouro é perto e tiñamos a vila de paso para ir a examinarnos no Instituto de Lugo, alo menos dúas viaxes por ano.

Pasado o tempo, e xa coa primeira filla duns tres anos, cara a Coruña reparamos no xardín ao pé da estrada nun busto dun home riba de unhas caixas de froita, aproximamos e vimos ao Fraga enriba de tal entarimado. O asunto foi viral para a pícara e sempre que pasábamos por Vilalba era de recibo mirar o home sobre as caixas de froita. Un dia, non estaba; mudara para un pé mais estable.

O pecunio do cantor.-

Aló polo ano 1966, contábame o Xavier Ribalta, residia en París o cantor Atahualpa Yupanqui e como todo artista de Paris que se estimase visitaba o café “La Coupole” polo que tamén pasaban Paco Ibañez, Xavier Ribalta e Luis Cilia, e un dia os tres atopan a Yupanqui no café e anúncianlle que van cantar nun barrio de París. Á volta do concerto pasan por A Coupole e Yupanqui agardaba novas e cóntanlle que todo fora moi ben, moita xente e moi entregada; e o vello Yupanqui pregunta: ¿ y ?, respostando outra vegada, todo moi ben, gran suceso, parabéns da xente... O vello Yupanqui volta -¿ y?, e volta dos cantores -¿ y que?... e o Yupanqui fregando o pulgar e o índice volta –y?.

O artista come e ten de mercar cordas.

A xeito

Era no mes de Agosto do ano 1975 e o cava Castelblanch patrocinaba un concerto no pavillon dos deportes da Coruña con atuación de Horacio Guarany, Alfredo Zitarrosa, José Meneses, Amancio Prada e Miro Casabella, o caso e que para facer publicidade mándanme a mín a Tve, que tiña o programa “Panorama de Galicia” que se emitía en direto ás 12h. presentado por Perfecto Conde.

Cheguei ao estudio e topei coa policía que me pediron o texto do cantable aludindo que Su Excencia ia mirar o programa. Eu cantei unha cantiga medieval e mira por onde, o Franco ia verme cantar o ano en que finou. Pola noite, no fin do concerto, Horacio Guarany coa súa melena e poncho despregado comenza “Si se calla el cantor…” e fixo caer o pavillón abaixo cos aprausos.

A xeito disto, nesa altura andábamos a artellar o que seria o Movimento Popular da Canción Galega, e eu recibín de dous membros unhas fortes críticas por ter intervido nise evento. Istes dous, despois, deixaron de cantar para só tocar, chegando incluso a intervir nun concerto no que presidian o Rei e a Raiña... ¡ pra que vexas¡.

Partillar

Con o Quintas teño unha longa amizade e polo que sinto moita ademiración, temos coincidido en moitas cantigas á hora de poner música e tenme pasado que ao escoitar a súa versión teña rachado a miña e cantar a súa.

Teño de dar as grazas a Xermolos e Irmandade Manuel Maria por terme distinguido e partillar con Xosé Quintas Canella o título de Chairego de Honra.

(Palabras de Miro Casabella en Vilalba no acto do seu nomeamento, xunto con Xosé Quintas Canella, como Chairegos de Honra)