Estaremos criando corvos?

Acabamos de pasa-las festas nadalencas, non fai moito.
Unha festa de orixe moi antiga.

Para os crentes, unha festa en torno ó Nacemento do Neno Deus que deu lugar a todo un entramado de consumismo e materialismo que parece non ter límites nin nada que ver coa súa orixe.

Noutros tempos o núcleo estaba no Portal de Belén: cantábanse panxoliñas e –se había- comíase diferente.

Hoxe en día o núcleo está nos regalos, no consumismo, no materialismo e tamén no hedonismo.
Os nenos teñen tantos que xa non fan máis que abrilos e pasar a outra cousa.

Certamente que tódolos nenos precisan xoguetes e faise o que sexa para que non lles falten.

Pero… ¿NON PRECISAN VALORES?
¿Non?
¿Ou si?
Parécenos que si pero:

¿OFRECÉMOSLLOS?
¿……….?
¿Insistimos a tempo e a destempo para que adquiran valores culturais, éticos, morais, espirituais e relixiosos?

¿Cantos libros regalamos?
¿……..?
¿Qué tipo de libros?
¿………?
.
¿Canto tempo dedicamos a darlles boas normas de urbanidade e hixiene mental?
¿………?
¿Cantas veces lles explicamos os valores morais que corresponde á súa idade?
¿……….?

¿Dámoslles exemplos de relixiosidade ou ignorámolos dicindo que eso eran cusas doutros tempos remotos?
¿……….?
Cando falamos do clero:
¿Qué mensaxe lles estamos dando?
¿……….?

¿Falámoslles da importancia de teren unha familia e os deberes que teñen para con cada un dos seus membros?
¿……….?

¿Dámoslle a importancia que ten o labor do profesorado ou desprestixiámolo incluso diante da infancia?
¿……….?

E cando falamos de política.
¿Falamos só de corrupción ou de que os corruptos son minoría e de que tamén hai políticos honrados?
¿……….?

Cando falamos do vecindario:
¿Valoramos as súas cualidades positivas ou recalcamos o negativo?
¿……….?

Penso que non estaría de máis que controláramos algo máis o que dicimos, porque aínda que a lingua non teña cancelas, non estaría de máis poñerllas de vez en cando.

“POÑER CANCELAS”
Este será o título do seguinte artigo.

Moitas grazas polo que deixa colaborado co seu bo proceder para a educación da infancia, na que descansa o futuro.
Moitas grazas.