
5
A Xanela
Primavera 2002
e que
sigas lendo
o único
que me
faltou por
beber.
Así
baixiño
na orella
silencio que
ecoa nos
ruidos de
mar...
Máis feble
aínda;
a miña
alma saúda
con luvas
rotas,
cámara lenta
e xeo...
Pecado e pecador,
todos no
lapis,
e eu
queréndote porque
o pronome
átono
nunca pode
encabezar unha
frase
e quedo
castigada
"no ceo,
con diamantes",
pintando as
ausencias con
xiz.
Decoración ebria
Poderiamos encher as habitacións de espirais que volten tolos
e durmir nos arpexios das cancións que nos fagan chorar.
Coleccionaremos escapularios de ollos
e afogaremos en rechamantes bufandas de aramio e cristal...
así non pasamos frío.
Cando remate a intimidade condicional
voltarei á miña casa, que é un bolígrafo,
a debuxar perfumes das cousas que non lembro
porque tanto jazz non podía ser bo.
Agora quero que te molestes en dar a volta ó papel
(XA)
Lucía Aldao
Ilustración
:
OLAIA