
26
A Xanela
Outono 2000
É o meu primeiro contacto co pobo galego e
a primeira vez que me escoitan falar os compañeiros
da Galiza. Había neles curiosidade e quizá un pouco
de temor. As loitas sostidas dende El Luchador
cos treintistas e as veces que nos enfrontamos con
algúns elementos da rexión galega, teceran unha
aura, non moi gabanciosa, arredor do meu nome e
da miña persoa, entre os camaradas da Galiza.
Precisabamos coñecermonos todos, para
apreciarmo-nos e para que se esvaeceran, nuns e
noutros, equívocos e malentendidos. Amósanse
contentos co meu discurso e axiña establécese a
corrente de simpatía que había facer tan grata e
inesquecible a miña estadía na Galiza.
Saímos para Ferrol a toda marcha. O auto
corre a través da brétema. Vou a carón do chofer, un
galego tamén galeguista, de semblante repousado
e seguro pulso, que me inspira infinita confianza e co
que me sinto solidamente persuadida de que non
podemos esnafrarnos. Detrás miña, os compañeiros
cantan, rin, falan en galego, ao que xa se vai
afacendo o meu oído. Empezo a coñecelos e a
decatarme dos seus caracteres, da mestura de
agudeza, de bonhomía, de firmeza e de puerilidade
atractiva que hai no fondo do tipo galaico.
Folla anunciadora do mitin ao que fai alusión o texto.
Arquivo Municipal de Betanzos.
(Versión galega de B.)