
22
A Xanela
Outono 2001
Gravura da primeira edición inglesa de The Bible in Spain represen-
tando a Borrow perdido na noite.
Xa o entendo repuxo. E por iso voume.
Ten vostede que sangrá-lo cabalo ou morrerá.
Xa o sei dixo o albeite; pero non o sangro.
¿Por qué?
Só o farei cunha condición.
¿Con cal?
¡Con cal! Que me pagará vostede unha onza de
ouro.
¡Sube correndo a buscá-la maletiña de pel!
dixenlle a Antonio.
Trouxoa, collín un fleme ancho e, coa axuda dunha
pedra, introducino na vea principal dunha pata do
cabalo. De primeiras, o sangue non quería sair; ao
fin, a forza de fregas, comezou a manar e acabou por
correr dabondo; así estivo unha media hora.
O cabalo vaise desmaiar, mon maître, dixo
Antonio.
Sosteno firme respondín e dentro de dez
minutos pecharei a vea.
Pecheina, efectivamente, e mentres o facía púxenme
a ollá-lo albeite á cara, arqueando as cellas.
¡Carallo, qué demo de bruxo! moumeou o albeite
ao marchar. ¡A el si que o sangraría eu se tivera aquí
o coitelo!
Pola noite saímos para A Coruña, levando os cabalos
pola brida. O día era espléndido e o noso paseo
delicioso. Iamos baixo as árbores, moi altas e
sombrizosas, que abeiran a rota desde Betanzos
ata xa preto da Coruña. Ningunha cousa tan risoña
e leda coma o país circunveciño. Os viñedos abun-
daban nas inmediacións das aldeas por onde atra-
vesábamos e millóns de plantas de millo erguían as
súas altas canas e desplegaban as súas anchas
follas verdes nos campos.»
O Peirao de Betanzos por Xenaro Pérez Villaamil en 1849,
pouco despois da viaxe de Borrow.
Boceto a lapis sobre papel