26
A Xanela
Primavera 2001
regueifa era un símbolo de fertilidade, polo que a
súa caída durante o baile, supoñía un mal sino.
As vodas non sempre eran acontecementos
alegres. Ás veces, algúns matrimonios celebrábanse
pola noite, para escapar da burla e comentarios dos
seus veciños. Isto sucedía cando había moita dife-
rencia de idade entre os cónxuxes, cando o interese
económico dun deles era moi notable, cando un dos
dous era viúvo, ou cando a muller xa tiña algún
meniño dunha relación anterior. A sociedade da
época non entendía estas situacións, o cura cele-
braba pola noite e por suposto non había convite.
Ante isto, e a modo de protesta, xurdía a
cencerrallada ou cinzarrallada.Tratábase da
mostra nocturna de disconformidade por parte dos
veciños. Para iso empregaban diferentes utensilios
cos que formaban gran estrondo como chocas,
cencerros, cornos, latas de pementón, cazolas e
tixolas, e a finalidade era molestar e non deixar
durmir ós noivos e que o resto do lugar tivera
coñecemento destas vodas segredas ou non acep-
tadas publicamente. Noutras ocasións, un grupo de
mozos da parroquia (case sempre os veciños do
mozo) xuntábanse para argallar unhas cantas co-
plas ofensivas en relación co matrimonio, ou co
defecto que se tiña. A noite da voda acodían á casa
onde estaban os dous, e cantábanllelas. Tanta foi a
burla ás veces, que a parella, aproveitando a
elevadísima emigración de principios deste século,
marchaba ó estranxeiro e tardaba anos en voltar,
incluso de visita.
De tódolos xeitos, estes casos eran esca-
sos, e o normal é que a festa se celebrase na casa
da muller, e que a comida e o baile se prolongase
durante tres días e tres noites.
Fotos: Muxía, 31 de agosto de 1966.
Realizadas por Ramón Caamaño.
Arquivo Ruote.