5
A Xanela
Outono 2000
camiño de volta ós eidos
a uxío novoneyra
da tua elexia é o tempo
compostela lugo e as campás do courel
camiño de volta ós eidos
en silencio acendin un lume por ti
ollando o lume lembrei os teus versos
e na compaña dos meus seguin calado
sentindo como se asaban as castañas
lume da morte e lume da vida
e as castañas sabiannos a terra
en silencio sain do silencio
e mañan recitarei versos por ti
en lugo o dia da tua non despedida
poucas veces foron capaces
de facer o coro na letania
11-99
o troveiro e o cuco
a suso vaamonde
suso vaise rio abaixo
unha tarde de febreiro
regodobargo é un coro
que despide ó seu troveiro
suso vaise rio abaixo
unha vella dille ó neto
entre cantos e poemas
entre rochas e amieiros
val abaixo segue o curso
e atópase con dous merlos
e por eles vai saber
que o cuco caiu preso
val abaixo chega á ria
suso faise mariñeiro
outra vez cruzara o charco
e daquela con regreso
o mar é unha presa inmensa
esta vella dille ó neto
pero o cuco voltará
e do suso saberemos
2-00
dúas homenaxes
Manolo Pipas
Fábula Miñense
A Irene Fernández
Ti que ascendes solermiña
arroubada e republicana
no albor dunha noite de lume.
Para descenderes nas valgadas dos sábados,
por esa ponte non pendurada,
doce faciana inapreixable
nunhas arriscadas horas de verán.
Asentindo coas comisuras de doce breba,
as cadenciosas falas coas que irrumpo en escuras pasaxes,
mentres solventamos unha aceda infusión de ausencias
na espera da fin e prescripción desta borrallenta tarde
e dos reflexos dourados da branca faciana que esparexo no
solpor
para me devolver de novo á miña desgastada e memorizada
fábula mariña.
Xosé Luis Sobrino