Xuizos teñas

As nosas xentes sempre gardaron distancia respectuosa pola Xustiza procurando ter a relación mínima con ela, e aínda que teñamos a sona de ser un pobo de xentes pleiteantes pola máis mínima cuestión, o certo é que mentras poidamos permanecemos lonxe do terceiro poder.

E o refraneiro que afrmaba “pleitos teñas, e que os gañes” viña supoñer que por moi bo que fose o resultado dun pleito sempre era unha causa perdida para o gañador, xa non digamos para o perdedor.

Nestes momentos andan en xuizos, moito máis ca pleitos, autoridades municipais pasadas ou presentes, que se queixan de indefensión por descoñecer os cargos, e comproban que os tempos non dan chegado para saber se o resultado das investigacións lles van a ser favorables.

Eso, polo que ao resultado do xuizo se refire, que o malo da cuestión é que paralelamente ao traballo dos xuices instructores está o parlamento da prensa e os tribunais populares que cada día examinan os temas, analizan situacións e establecen dictámenes sen ter en conta a lexislación vixente, as probas fehacientes e a defensa dos acusados, senón que aplican os antecedentes sociais, o criterio que a clase política lles merece, e outros factores de similar contundencia e racionalidade, e dictan sentencia.

Menos mal que non poden executar as sentencias establecidas, porque esto sería unha hecatombe. Ben pensado, se unha “hecatombe” era o sacrificio de cen animais en aras do culto dalgún deus, polo número de presuntamente implicados, esto sería moitísimo máis ca unha hecatombe. Como mínimo, unha traxedia.