Matrimonios políticos

Que en política non hai matrimonios por amor, está sobradamente demostrado e comprobado, pero tamén existe a crenza que é o único ámbito que permite matrimonios de comenencia, que duran o que dura esa comenencia. Comenencia que se refire a beneficios para as partes, pero tamén poden resultar beneficios para o resto da comunidade se o matrimonio se fai con sentido e responsabilidade.

Andan agora os celestinos do reino pretendendo que os dous partidos maioritarios – PP e PSOE- matrimonien para conseguir solucións de Estado unindo as forzas, as ideas e os equipos.

Un matrimonio destas características, se chega ó seu establecemento en grado máximo podería chamarse Goberno de Salvación, habendo moitas outras fórmulas entre as que se encontran os chamados “Pactos de Estado” para conseguir solucionar problemas graves e urxentes.

Se ata o Rei anima aos líderes máximos dos dous partidos a pactar políticas que permitan loitar contra o paro, nada debería extrañar que os analistas e os mesmos partidos estudien posibilidades de chegar a unha postura común, a pesar de que uns consideran estar en posesión da verdade –ademáis teñen os votos- e os outros pretenden que se varie de forma radical a traxectoria que segue o goberno do PP.

Non parece haber vontade de consenso pois ningún achegamento se aprecia nas palabras e nos feitos dos representantes dos dous partidos maioritarios. Polo de agora, non hai matrimonio. Ningunha das partes parece ter interese.