Ás oito da tarde

Potencia no fento que agroma mentres o sol acocha pola lomba do oeste. Cada lagartiña camiña polos carreiros que furgan por entre toxeiras de señardade. E queda o canto do grilo flotando por entre o valse dun concerto de verán.

Reflicte o sol na auga do río e a cor da inocencia acouga no penedo gravado con catro signos redondos. Quen aturuxa por entre os amieiros de Barricobos? Ante o berro, un burro ergue a súa cabeza e ornea coa cabeza para poñente.

Tocan as campás da torre da igrexa as oito da tarde e tres vacas, un burro e unha ovella xúntanse no medio dunha planicie e, sen que ninguén lles diga nada, inician a marcha polo camiño da Porfía.

Segue agromando o fento e o paspallás canta na memoria dun salgueiro que se move moi suavemente a causa do vento. Ás oito da tarde, unha parte do monte queda en silencio.