Mentes baleiras

Séntome nunha cadeira e contemplo a pantalla da televisión. Tan só vexo figuras e gorxas que berran. Non hai ningún sentido nas conversas. Non hai ningún aliciente ao que lle teña que prestar atención.

Os interlocutores son sempre os mesmos. As conversacións… non digamos xa. E así un día detrás doutro día. Mentes baleiras de contido. ç

Tan só nos ollos asoma algunha que outra intensidade na que se amosa un carácter de, principalmente, xenreira.

Nin tan sequera para baduar atopan palabras novas. Sempre as mesmas. Os mesmos improperios. Os mesmos berros. E cada vez máis fortes. Mentes baleiras de contido.