Desgaste

Considérase que o poder desgasta a quen o exerce, pero que máis desgasta non telo ou non exercelo.

O Partido Popular leva exercendo o poder en España uns meses, nos que fixo nacer unha controvertida reforma laboral, mellor aceptada fóra que na casa, e polas empresas mellor que polos traballadores. E sen embargo os comicios de onte non rexistran unha reacción a través do voto en contra da liña emprendida polo Goberno. Pero si unha contención do que parecía unha marcha imparable na conquista do poder nas diversas circunscricións. Certo que Asturias e Andalucía foron sempre reductos ben difíciles para o Partido Popular.

O desgaste que o goberno andaluz sufríu non foi quen o Partido Popular de aproveitalo, e se o PSOE perde 9 deputados o PP só aumenta tres quedando os seis restantes para que Izquierda Unida duplique a súa presencia no Parlamento de Andalucía. Algo mellora o PP, pero o voto andaluz segue a ser mayoritariamente de esquerdas.Moderado aumento pois do PP en Andalucía cando se andaba a xogar con enquisas dunha lonxana maioría absoluta.

Andalucía foi o indicador de que o PSOE permanece de pé aínda que estea afrontando unha travesía do deserto, aínda que sexa camiñando sen rumbo e agardando a xeito de maná de líderes e ideas que permitan participar en manter este país a flote, e no seu momento loitar pola alternancia na gobernación, que agora parece tan lonxana.

E Asturias, tan socialista sempre, máis do mesmo. Aínda que se Foro Asturias (o maior perxudicado pola convocatoria electoral), e PP, condenados a entenderse, non se poñen de acordo, os socialistas como forza máis votada nunha moderada victoria poden gobernar o principado.

Os comicios de onte non modificaron sustancialmente o mapa político aínda que parecen ser aviso para navegantes confiados. Non hai desgaste sustancial, pero tampouco marcha triunfal para ningún dos dous grandes partidos.