Pullas

Hoxe é o Día de Santos Inocentes.

A tradición di que esta data conmemora o asasinato por orde do rei Herodes de todos os nenos de Belén menores de dous anos. Non entanto, pouco a pouco, fomos facendo dela un día de anarquía total. Un día para poñer o mundo ao revés, rachar as normas establecidas e sentirnos autenticamente libres.

É este un día para desconfiar, para pensar se vou ou non vou, para troulear e tomarlles o pelo aos máis próximos. Coido que esta tradición se vive máis intensamente nas aldeas (nas poucas que aínda permanecen poboadas), onde a confianza entre veciños e a continua interacción parece propiciar o caldo de cultivo perfecto para toda clase de trasnadas e pullas.

Cando un é vítima dunha pulla, de contado nace na persoa o desexo infindo de "facerlla pagar". Caer na pulla agudiza o enxeño e pon o pensamento a funcionar a prol do mellor xeito de aproveitar os puntos febles do noso falcatrueiro. Isto fai que sexa un día especialmente dinámico e que se caracterice por unha forte interacción persoal.

Lembro, sendo eu neno, que un ano estabamos de frebas na casa dun veciño. Xa entre café e licores, cando a fantasía corría nos contos dos avós; alguén petou á porta para avisar de que nos estaba parindo unha vaca. Os homes, dispuxéronse rapidamente a abandonar a mesa; pero de súpeto alguén dixo: "bueno home bueno! Hoxe son Santos inocentes!" Daquela todos volveron aos seus postos e continuaron coa festa.

O veciño tratou por todos os medios de convencelos de el non sabía que era 28, pero todo foi inútil e aquel home foise só a atender a vaca. O día seguinte tiñan un novo becerriño na corte.

Hoxe é un día de liberación, de ser nós en estado puro, de pequenas vinganzas e fondos risos. E de esquecer, por unhas horas, os formalismos abafantes aos que a vida nos somete. Un día no que, ben seguro, ninguén se lembrará dos meniños inocentes que Herodes mandou sacrificar.