A cidade galega da Cultura

A Cidade da Cultura ten concitado críticas de diversos sectores, tachando a iniciativa de megalómana, excesiva, innecesaria, absurda.
Posiblemente cando se construíu a fachada do Obradoiro ou o Pórtico da Gloria, houbo quen considerou excesivo tamaño dispendio. O mesmo que cando se ergueu o Pazo de Raxoi, o Hospital dos Reis Católicos ou o edificio do reitorado da Universidade compostelana, porque seguro que había necesidades acuciantes ás que aplicar os fondos que absorberon unhas obras chamadas a ter personalidade monumental e figurar no catálogo de bens de Galicia polos séculos. Pois soñar que Galicia teña unha Cidade da Cultura á altura que a súa cultura esixe non debe ser considerado un dispendio senón un investimento para o futuro.
Deberíamos ter presente en todo momento que Compostela non só é a capital de Galicia, senón a capital do Occidente europeo, punto onde rematan camiños milenarios seguidos por millóns de persoas na percura da tumba do Apóstolo, pero tamén da tradición e da maxia do gran Camiño dos cristiáns. Visto así é xusto que en Santiago haxa edificios que no seu momento foron “toleadas” monumentais, e hoxe conforman unha xeografía urbana de relieve mundial.
A Cidade da Cultura vese na actualidade aqueixada pola crise económica e os seus investimentos ralentizados en espera de mellores tempos. Pero sen dúbida chegarán e o que hoxe contén nada máis – e nada menos- que o Arquivo e a Biblioteca de Galicia, vai ter axiña os servizos centrais e o Museo, e pouco a pouco conformarán un todo que será imprescindible para unha Galicia que disporá primeiro do órgano para logo conseguir a función.
Non debemos botar en saco roto o argumento do conselleiro Roberto Varela cando afirma que se trata dun complexo “para unha cidade dispersa de 2.700.000 habitantes”, que trata de vencellar co Niemeyer asturiano e o Guggenheim bilbaino.
A cidade galega da Cultura é un ben para Galicia como as autoestradas, como o Ave, como o aproveitamento económico do feito das peregrinacións polos Camiños de Compostela. O día que asumamos esta verdade e comecemos a estimar e aproveitar a Cidade da Cultura teremos dado un paso importante no camiño do progreso desta terra na que vivimos.